Muzeum Miejskie w Tychach

muzeum_miejskie_tychy

Muzeum Miejskie w Tychach

adres: plac Wolności 1, Tychy
strona internetowa: www.muzeum.tychy.pl

2017 rok:

W czasie tegorocznej edycji Muzeum Miejskie w Tychach ponownie przybliży „eksponaty” nietypowe. W przestrzeni wystawy Marek Dziekoński. Koncepcja – kreacja – konteksty uczestnicy wydarzenia będą mieli okazję szczegółowo zapoznać się z projektami i fotografiami pięciu następujących obiektów:

1. Dawny pawilon Klubu Górniczego NOT w Tychach.

Został zaprojektowany w 1961 roku i oddany do użytku w 1964 roku. Ma on lekką formę, uzyskaną poprzez osadzenie plastycznie ukształtowanej kondygnacji piętra na cofniętej względem niej prostej bryle parteru, tworzącej swoistą bazę. Oprócz Klubu Górniczego we wnętrzach mieściła się pierwotnie biblioteka dla mieszkańców sąsiednich osiedli oraz sklepy.

2. Dawny pawilon jordanowski w Tychach.

Został zaprojektowany w latach 1960-1962 i zrealizowany w latach 1963-1964. Jego bryła jest niska i ma zdecydowanie horyzontalny układ. Obiekt od południa otwiera się na ogród – wzdłuż jego murów biegną licowane kamieniem tarasy, a od wschodu rozciągają się trzy rytmicznie zakomponowane werandy. W budynku mieści się obecnie MDK nr 2.

3. Budynek banków PKO, NBP i BS oraz PZU w Tychach.

Został zaprojektowany wraz z Ewą Dziekońską w latach 1970-1973 i zrealizowany w latach 1973-1974. Jego dwukondygnacyjna, wyważona bryła o monumentalizującym charakterze, odzwierciedlała rangę mieszczących się wewnątrz instytucji. Horyzontalny układ został przełamany pionowymi akcentami żelbetowych słupów nośnych. Obecnie obiekt tylko częściowo pełni pierwotne funkcje.

4. Hala sztucznego lodowiska w Tychach.

Została zaprojektowana w latach 1973-1977 i zrealizowana w latach 1977-1978. Bryła budynku w pierwotnej postaci charakteryzowała się rozległymi przeszkleniami elewacji o rytmicznych podziałach okien, które znakomicie kontrastowały z surowością rozległych partii betonowych. Architekt zaplanował we wnętrzu trybuny liczące ponad trzy tysiące miejsc siedzących.

5. Budynek Panoramy Racławickiej we Wrocławiu projektowany od 1957 roku i realizowany etapami do roku 1985.

Układ przestrzenny obiektu tworzą dwa elementy – niski horyzontalny pawilon mieszczący m.in. hall wejściowy oraz rotunda, będąca miejscem ekspozycji obrazu autorstwa Jana Styki, Wojciecha Kossaka i kierowanego przez nich zespołu artystów. Panorama Racławicka jest Oddziałem Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

2016 rok:

Zapraszamy na wyprawę w plener!

Fot. Joanna Kucz-Pieczka

 

1. Tomasz Wenklar, rzeźba plenerowa upamiętniająca generalnych projektantów miasta Tychy, Hannę i Kazimierza Wejchertów, brąz, 2013 Kompozycja składa się z realistycznie ujętej pary architektów oraz stojącego przed nimi stołu kreślarskiego. Postaci zostały ukazane podczas dyskusji – spoglądają w kierunku planowanego przez nich centrum miasta, które po dzień dzisiejszy nie zostało zrealizowane.

Fot. Joanna Kucz-Pieczka2

2. Stefan Borzęcki, rzeźba plenerowa Kosmosonda, sztuczny kamień, 1975 Abstrakcyjna kompozycja zbudowana z płynne i łukowato powyginanych brył,przenikających się z cylindrycznymi, pustymi przestrzeniami, zainspirowana tytułowym statkiem kosmicznym.

Fot. Joanna Kucz-Pieczka3

3. Józef Sękowski, rzeźba plenerowa Hokeista, sztuczny kamień, 1975 Dynamiczna sylwetka sportowca przenikająca się z dwoma szachownicowozakomponowanymi, statycznymi bryłami i przełamująca tym samym materię małoplastycznego z natury tworzywa.

SONY DSC

4. Jerzy Nowakowski, rzeźba plenerowa Doznania kosmiczne, sztuczny kamień,

1975 Kompozycja abstrakcyjna zainspirowana tematyką kosmiczną, prezentującacharakterystyczne dla artysty przenikanie się brył o różnorodnych formach, dążących do przezwyciężenia siły ciążenia.

Fot. Patryk Oczkomozaika

5. Ewa Surowiec-Butrym, mozaika abstrakcyjna zdobiąca siedzibę Tyskiej

Spółdzielni Mieszkaniowej „Oskard”, 1979 Mozaika wpisująca się w wypracowaną przez autorkę abstrakcyjną stylistykę, którącechuje wykorzystywanie wielobarwnych, koncentrycznych okręgów, przenikających się z płynnie i lekko ukształtowanymi formami falistymi.

2015 rok:

Wybrane dzieła:

Augustyn Dyrda, projekt plenerowej grupy rzeźbiarskiej Niedźwiadki (zrealizowany w przestrzeni Tychów w 1962 r.), gips, wym. 37 x 25 x 15 cm, 1961 r., zbiory Muzeum Miejskiego w Tychach

Tomasz Wenklar, projekt rekonstrukcji pomnika powstańców Śląskich w Tychach Czułowie (zrealizowany w 2009 r.), tektura, styrodur, wym. 46,5 x 46,5 x 55,5 cm, 2009 r., zbiory Muzeum Miejskiego w Tychach

Tomasz Wenklar, projekt rzeźby plenerowej przedstawiającej Ryśka Riedla (niezrealizowany), żywica patynowana, 2009 r., własność artysty

Stefan Borzęcki, projekt rzeźby plenerowej dla miasta Tychy (niezrealizowany), gips, wym. 9 x 6 x 35 cm, ok. 1979 r., własność artysty

Jerzy Nowakowski, projekt rzeźby plenerowej (fontanny) dla Rzeszowa pt. Zdobywcom przestrzeni (niezrealizowany), gips patynowany, wym. 27 x 27 x 42 cm, 1978 r., własność artysty